Het nieuwe normaal
En toen was het stil op kantoor. Van de ene op de andere dag was iedereen vertrokken. Bas, Margaret, Ine, Klaas-Jan, ze werkten thuis en zagen elkaar alleen nog via Teams. Bas zijn zolderkamer, Margaret aan de keukentafel. Het wende snel. Even tussendoor een boodschap doen of een wasje draaien was wel makkelijk. Jarenlang was er gesproken over thuiswerken maar het was nooit van de grond gekomen. Te lastig. Kan het tijdregistratiesysteem het aan? Lopen mensen niet de kantjes ervan af? En toen het moest van Rutte ging het prima. De productiviteit bleef op peil, het ziekteverzuim laag. Het ging zo goed dat de CEO zich afvroeg waarom hij 400 euro de vierkante meter betaalde voor dat, in zijn woorden, ‘fucking office.’
In juni werden de eerste scheurtjes zichtbaar. Ine meldde zich ziek. Werken aan de keukentafel met twee kleuters brak haar op. Ze was meer ‘s avonds gaan werken met een burn-out tot gevolg. Bas, de gangmaker op kantoor, vereenzaamde langzaam op zijn zolderkamertje. Klanten klaagden dat hij ongeïnteresseerd in vrijetijdskleding in beeld kwam. Klaas-Jan, de team manager vond het knap lastig om leiding te geven. Om het team-gevoel vast te houden organiseerde Marcel, de HR Manager, ontmoetingssessies op kantoor. Het was geen succes. Het moderne witte kantoor was geen stimulerende omgeving om elkaar op 1.5 meter gezellig te ontmoeten. De gesprekken stokten, de humor was weg. Na een sapje en een hapje verdwenen de meesten schielijk. Marcel zag dat het niet goed ging. De motivatie verdween. De bedrijfsarts declareerde steeds meer uren. Trainingen waren allemaal gecanceld. Er werd geen kilometer meer gereisd. Communicatie via Teams had veel beperkingen. Leidinggevenden liepen met de ziel onder de arm. De OR maakte zich druk over mondkapjes en een thuiswerkvergoeding. Marcel geloofde niet meer in een terug naar normaal scenario. Het coronavirus heeft zwakke punten in de organisatiewijze blootgelegd. Niet alleen in Amsterdam maar wereldwijd. Als terug naar normaal niet kan, hoe ziet dan ‘het nieuwe normaal’ eruit? Hoe bereid je jouw organisatie daarop voor?